Zasady murarskie


Zasady murarskie

Budowniczy jest jedną z najstarszych profesji, bez której nie sposób dziś wyobrazić sobie naszego życia - każdego dnia w drugą niedzielę sierpnia obchodzone jest święto zawodowe w Rosji, na Ukrainie, w Kirgistanie, Armenii, na Białorusi.


Zasady murarskie

Aby kamienie w murze mogły wytrzymać działające na nie obciążenie ścienne, są one układane zgodnie z zasadami tzw. Cięcia. Kamienie układane są w taki sposób, aby stykały się ze sobą jak największa. W przypadku, gdy górny kamień spocznie na dnie tylko dwa punkty, pod wpływem obciążenia, ulegnie on deformacji lub pęknięciu. Kamień wsparty na całej powierzchni może wytrzymać znacznie większe obciążenia, co oznacza, że ​​konieczne jest wypoziomowanie wnęki w jej łóżku, wypełniając ją roztworem (Rysunek 45).


Zasady murarskie

Nośność konstrukcji kamiennych zależy od wytrzymałości kamieni i zaprawy i jest zapewniona przez monolityczny mur. W tym przypadku żaden z kamieni ułożonych w konstrukcji na roztworze nie powinien poruszać się pod działaniem obciążeń. Zapewnić trwałość murze, jak to możliwe, z poszanowaniem zasady cięcia, które zapewniają specyficzną lokalizację swoich szeregach, podział każdego z nich na osobnych kamieni i lokalizacji połączeń w sąsiednich rzędach.


Zasady murarskie

Grubość muru jest wielokrotnością wymiarów cegły i jest zwykle mierzona liczbą długości cegieł ułożonych wzdłuż grubości ścianki. Mury jednowarstwowe, gdy grubość ściany jest równa szerokości cegły, uważa się za układanie w pół cegły.


Kamieniarstwo wykonywane z pojedynczych cegieł łączących rozwiązania Mykh w całości powinny być monolitem, w której kamienie są nie położył przesunął się pod wpływem obciążeń działających na sprzęgle. Siły działające na sprzęgło są w większości przeciwstawiane kamieniom (rozwiązanie jest znacznie mniej trwałe). Dlatego konieczne jest, aby kamień postrzegał tylko wysiłki ściskające i, w zasadzie, łóżko. Aby zrównoważyć kamienie nie stało, są one umieszczone na pewnych warunkach, zwany wielki widelec murarskich cięcia (rys. 11. 3).


Komentarze